Aankomst Miami

Ik zit momenteel 17 april op de niet goedkope kamer van het Courtyard Marriot in Cocnut Grove, vlak tegenover de ingang van Dinner Key Marina. Hans en Lydia waren er niet toen ik na een rondje Miami voor het hek stond en de taxichauffeur zich van zijn lading wilde voldoen. Ik wilde liever niet op straat slapen langs het Miami waterfront en ben na consult met twee Amerikaanse vrienden weer ingestapt. Na 500 meter stonden we voor het volgens de hotelgids van Miami niet al te dure hotel. Ik heb net de rekening binnengeploft gekregen, incl taxes aan de gemeente en de staat US$ 202.27. Mijn Amerikaanse vrienden waren heerlijk aan het zeilen geweest 25 knoopjes. Het waren twee vriendelijke ouwe dakjes, ongeveer mijn leeftijd. Toen ze hadden vast gesteld dat Dutch toch ook wel iets met Scandinaviers te maken hadden kreeg ik ze plat met mijn off the cuff opmerking over het overvaren over de Atlantic werden we echte vrienden en kreeg ik nog een hand en geluk en succes toegewenst. En dat binnen twee minuten van twee wildvreemde Amerikanen.
Heb tot 06.10 MT geslapen en ben redelijk opgeknapt. Aan Petra nu de taak om de twee stukken over de Amerikaanse vrienden aan elkaar te hangen. Ik zal later aan boord van de To Windward wat meer details schrijven over de vlucht en mijn vriendschap met een US immigration officer die veel over de Azoren wist te vertellen veel wind en hoge golven. Hij had jaren als aircraft mechanic op C130 vliegtuigen gevlogen tussen de US en Duitsland. Collega van Rowan ongeveer zelfde leeftijd. Als ik mijn inklaring echter niet inlever voor vertrek dan hoef ik me de volgende vijf jaar niet meer aan Obama's grens te melden.
Groet,
Fred