Het geheim van de vlag?

Ik had al weer een hoop te schrijven maar kon er niet toe komen ivm allerlei besognes. Om te beginnen de gezondheid die was bagger keelpijn en een beetje koorts. Weggewerkt met tandpasta gorgelen en vitamine C. Veel voorbereidingen voor de lange reis zoals het bunkeren van brandstof en water jerrycan voor jerrycan via de bijboot naar de wal en terug. Daarna hield de laptop het voor gezien. Sat telephone gekocht en ga maar door. Nadat Lydia was vertrokken zouden Hans en ik met de boot vertrekken. We waren in de havenmond verzeild toen de rol genua eigen beslissingen ging nemen en er vanzelf en ongecontroleerd vandoor ging. Terug dus om hem te repareren. Waarschijnlijk een geluk bij een ongeluk. Er kwam een frontje over op de weg terug naar de ligplaats waar ik nog de blaren van op mijn gezicht heb zo hard waren die druppels. De wind is steeds minimaal een beaufort meer dan voorspeld. Vertrek Miami de volgende dag de 23ste een non event. De golfstroom maakte het vanlieverlede toch nog wel iets spectaculairs van vooral toen de stuurinrichting het begaf en we met de hand moesten gaan sturen. De golfstroom en de tegengestelde wind verzorgde golven tot een meter of drie vier die ook nog eens dwars door elkaar liepen. Onze snelheid varieerde van een knoop of vier tot een enkele keer 10 knopen. We waren in eerste instantie van plan om noord om de Bahamas langs te varen maar met de Noorden wind die maar niet om wilde naar zijn voorspelde richting en de malheur met de stuurinrichting deed ons besluiten voorlopig uit te wijken naar Freeport. Inmiddels was het al donker geworden en niet erg wijs om door te zetten. Van 00.00 uur tot 06.00 uur hebben we voor de kust met de genua bak heen en weer gehouden tot het licht werd, waarna we in een slag naar de Port Lucaya Marina. Deze nacht was er toch wel weer een om niet te vergeten. Een totaal nieuwe ervaring van het op zee verblijven om veiligheidsredenen omdat je anders in een zwart gat verschijnt waarvan aan het eind Bermuda maar wel met 8 dagen op de hand sturen voor twee heren. Het liep allemaal uiteindelijk toch weer beter dan je in je eentje in kunt bedenken in het donker. Om 09.00 uur behouden binnengekomen met een niet goed in te lieren genua en een af en toe sturende stuurinrichting. Na veel plichtplegingen met de douane en immigratie heb ik vanmiddag twee uurtjes geslapen. Hans hoefde niet want toen hij bijna zeeziek was had ie al een deel gehad en vannacht kwam de wacht zo uit dat ik anderhalf uur had geslapen, niet al te veel dus. Na de door een vlieg afgebroken tuk zijn we gaan wandelen en hebben vervoer naar Freeport genomen voor een dollar de man. Volgende maand zijn er verkiezingen en volgens de taxichauffeur was het bijwonen van een verkiezingsrally wel iets leuks. We zijn bij de voorbereidingen een minuut of tien blijven kijken en zijn toen weer teruggegaan naar de Marina waar het net Happy Hour was waarna Hans en ik hebben besloten om om "veiligheidsredenen"slechts na grondige inspectie van de omgeving de Nederlandse vlag op de "To Windward ´te zetten.
Wat heb ik nog meer te zeggen:
Ik vond Miami een buitengewoon interessante stad, schoon met veel vriendelijk, vrolijke en opgewekte mensen. Het zware Zuidamerikaanse accent komt vrolijk over. De architectuur is indrukwekkend en een fantastisch werkend openbaar vervoersysteem. Miami Beach is nog indrukwekkender met het prachtige kilometerslange harde zandstrand
Overal zuidamerikaanse muziek en vrolijke mensen.
Miami bovendien het vertrekpunt van veel cruiseschepen. De golfstroom maakte op mij een onvoorspelbare indruk wind tegen stroom doet wel of niet veel kon ik niet goed uitkomen temeer omdat we regelmatig windbuien te verwerken kregen (dus geen regen) wel veel wind. Het heel lang op de hand moeten sturen waarbij door die van buiten komende zaken meer wordt overvallen dan wanneer je rustig kan rondkijken en alles kan zien aankomen als de stuurautomaat het goed doet.

De Bahamas: een goed onderhouden ex Britse kolonie met een prachtige natuur, ook hier weer vriendelijk.
Als ik genoeg geld zou hebben zou ik achtereenvolgens graag willen betalen voor de 50 voeter die ik vorig jaar bij Bobby's Marina zag liggen op St. Maarten, Een Smart sport en een tweede huis op de Bahamas.
Morgen komt de stuurinrichtingreparateur en weten we hoelang we hier nog zullen blijven. Het weer voor de trip naar Bermuda ziet er goed uit. Ik wens je windkracht drie zei Joost van der Post altijd tijdens de VKSJ nieuwjaarsreceptie en daar ziet het naar uit.
Vanmiddag geskyped met Rowan, Dinand en Maureen. We vonden het allemaal heel erg leuk.

Ik hang er wat Miami foootjes aan.
Dit verhaal ging dus over het geheim van de voorwaarden van het al dan niet plaatsen van de Nederlandse vlag op de "To Windward"


Groeten aan iedereen